'Oa ket ar mare da vont da Vrest ...

Jos Taro, paotr Loktudi, omp bet o welet en-dro adarre, hag an taol-mañ 'neus bet c'hoant da gontañ deomp deus ar brezel diwezhañ. A-benn neuze 'oa-eñ re yaouank evit bezañ mobilizet, ne oa ken unnek bloaz pa oa diklaret ar brezel. E vreudeur n'o doa ket bet kement-all a chañs : kaset 'oant bet d'en em gannañ e 1940, ha prizoniet 'oant bet e-pad pemp bloaz en Alemagn goude-se. D'ar mare-se 'oa tud Jos o talc'hen douar e Forest-Fouen, hag bec'h 'oa bet er vro gant an Almañted hag ar Rezistañs. Kontañ a raio deomp deus ar bombardamañchoù e Brest ivez, ha deus ar Vrestiz a teue da glask repu e Fouen. Kontañ a raio deomp deus istor e vreur, Yvon, a oa bet oc'h en em gannañ e Dunkerque, a-raok bezañ kaset d'an Alemagn da labourat.